شایع ترین مشکل
در این زمینه عرض نسبتا کم دربها و پنجره ها می باشد. عرض مناسب به منظور حرکت
صندلی چرخ دار در یک امتداد مستقیم که توسط فــرد دیگری غیر از معلول به حرکت
درآمده و هدایت می شود هشتاد وپنج سانتیمتر می باشد، حال چنانچه صندلی توسط خود
شخص معلول هدایت شود این عرض تا نود سانتیمتر افزایش می یابد. اگر چه به لحاظ
تئوری نود سانتیمتر عرض مناسبی برای دربها و راهروها بشمار می آید اما به لحاظ
سهولت عملکرد مناسب ترین عرض برای دربها وکریدورها 120 سانتیمتر می باشد. به همین
منظور در طراحی معماری دربها می توان دو لنگه 90 و 30 سانتیمتری برای یک درب طراحی
نمود که درحالت عادی لنگه بزرگتر باز شــده و در زمان تردد معلولین علاوه بر آن
لنگه کوچکتر نیز باز شده و عرض درب افزایش یابـــد. وجود آستانه با برآمدگی چاچوب
درب در کف فضا مانع تردد راحت صندلی چرخ دار می گردد،لذا توصیه می شود این قسمت در
داخل کفسازی واقع شود بصورتی که سطح رویه کلاف تحتانی درب از کف فضا بالاتر قرار
نگیرد . همچنین جهت دسترسی مناســـب معلولین به دستگیره دربها توصیه می شودحداکثر
ارتفاع دستگیره درب از هشتاد سانتیمتر نسبت به سطح زمین افزایش پیدا نکند . باید توجه داشت که علاوه بر معلولین حرکتی ،
نابینایان نیز باید قادر به تردد راحت در اینــگونه فضاها ومعابر باشند، اگرچه عرض
معابر و دربها برای تردد نابینایان همانند سایر افراد است اما بهـتر است جهت
جلوگیری از برخورد ایشان با دربها و یا پنجره های نیمه باز و ایجاد مصدومیت
احتمالی ، از دربها و پنجره های کشویی که دارای ریل حرکت می باشند استفاده شود .
توصیه می شود در
راهروها وکریدورها جهت عبور دو صندلی چرخ دار از کنــار یکدیگر بصـــورت مطلوب
حداقل 180 سانتیمتر عرض فضا محسوب شود. در تغییر مسیرها وچرخش ها لازم است بر وسعت
فضا افزوده شود، بطور مثال در یک گردش با زاویه 90 درجه حداقل سطحی به مساحـــت 50/1 * 50/1 متر مورد نیاز می باشد. این تغییر مسیر
برای صندلی های چرخ دار برقی معمـــولا آسان تر آنجام می گیردو بر اساس نوع صندلی
و ابعاد آن معمولا در سطحی که طـــول آن 20 سانتیمتر بیش از ابعاد صندلی است
براحتی قابل انجام است .
پله وآسانسور :
از آنجا که تردد
با صندلی چرخ دار بروی پله ها برای معلولین حرکتی به تنهایی بسیار سخت بوده و حتی
نابینایان هم در تردد بروی پله ها با مشکلاتی از قبیل عدم تشخیص ارتفاع و تعداد
پله ها ونیز پاگردها روبرو می باشند، توصیه می شود در ساختمان محلی برای استقرار
آسانسور در مجـــاورت پله ها در نظر گرفته شود. حداقل ابعاد داخلی مفید یک آسانسور
نباید از 175 * 175 سانتیمــتر کمتر باشد تا بتواند به نحو مطلوبی به معلولین
سرویس دهی نماید. در صـــورت عدم استفاده از آسانسور وجود رامپ (شیب راه) با شیب
طولی متناسب در مجاورت پله ها الزامی است. از رامپ در ورودی ساختمانهایی که طبقه
هـمکف آنها با پله از معابر مجاور فاصله گرفته نیز می توان استفاده کرد . بروی
اینگونه سطوح شیبدار لازم است با روشهایی همچون استفاده از مصــالح درشت دانه ،
ایجاد شیارهای عرضی و... نسبت به تامیـــن اصطکاک لازم اقدام شود. ضمنا در مجاورت
پله و شیبراه ها حتما باید نرده هایی بعنوان دستگیره با ضخامت مطلوب و در ارتفاعی
مناسب تعبیه گردد .
در برخی فضاهای
عمومی نظیر ادارات ، مراکز خرید وبانکها بعضا پله هایی تزیینی در کنار عناصری
همچون آب نما و گلدانهای درجا ایجاد می گردد. ، حتی المقدور باید از ایجاد چنین
مـــواردی جلوگیری شود ودر صورت عدم امکان ساخت مسیر شیب دار در کنار چنین پله
هایی نیز الزامی می باشد
کاشی کاری ایرانی
کلید ،پریز
ودستگیره ها :
اگرچه معمولا
پریزهای برق و تلفن در ارتفاع های نسبتا پایین نصب می گردند اما کلید های روشن
وخاموش کردن چراغها و دربازکن ها در ارتفاعی قرار می گیرند که دسترسی معلولین به
آن نسبتا دشوار است ، لذا توصیه می گردد حداکثر ارتفاع این عناصر نسبت به کف طبقات
از 80 سانتیمتر تجاوز نکند .
هنر کاشی کاری
کنج ها ولبه ها :
چرخش 90 درجه
دیوارها و تقاطع عناصر عمودی فضــا از عوامل خطر آفرین بالخصوص برای نابینایان به
شمار می آید. به منظور جلوگیری از ایجاد مصدومیت ناشی از برخورد احتمالی ایشان با
موقعیت هایی همچون کنج دیوارها، تقاطع ها ، چاچوب دربها و پنجره ها و نیز لبه تیز
کف پله ها توصیه می گردد در این نقاط نوع مصالح مصرفی تغییر یابد و یا با استفاده
از روکوبها و زوارهای چوبی یا لاستیکی از میزان خطر ناشی از برخورد با این عناصر
کاسته شود .
کاشی مسجدی