برخی از اندیشمندان، نویسندگی در وبلاگ را حاصل خاطرات دست نوشت های پـر از اغلاطـی مـیداننـد کـه نوجوانان جوانان را به خود مشغول کرده است. این افراد وبلاگنویسی ووبـلاگ خـوانی را وقـت تلـف کـردن میدانند که از نگاه بار علمی مفید بودن چیزی دندانگیر آدم نمیشود.وبلاگنویسی را شتاب شتابزدگی در نوشتن میدانند که حاصل اندیش ای سطحی است فاقد هر گونه اثر جدی که منجر به تولید محتوای علمـی آموزشی شود.وبلاگها را وسیل ای برای کسب شهرت بهره وری سیاسی محبوبیت بعـضا بیـان مـسایل ضـد اخلاقی انحرافی میشناسند که حضور در این فضای پر جاذبه را نه تنها مفید ارزیابی نمیکنند بلکـه مـضر نامناسب تشخیص میدهند.
آشوری از جمله صاحبنظران عرصه علم تحقیق معتقد است:" در وبلاگ افراد بـه صـورت روزانـه یـا هفتگـی مطلب مینویسند این شتابزدگی نمیتواند به تولید محتوای علمی عمیق پختـه کمـک کنـد.تولیـد محتـوا مطال علمی وقت تفکر اندیشیدن میخواهد این با اصل وبلاگنویسی مغایر است." به نظـر ایـن محقـق آنچه در این مقوله راهگشاست، یادداشتهای وب سایت است کـه نویـسنده در آن چنـد مـاه یـا سـالی یکبـار مینویسد. وب سایت فاکتورهایی چون میزان تحصیلات شهرت علمی واجتماعی ... برای سنجش اعتبار خـود دارد که در وبلاگ این ضرورت به چشم نمیخورد.
اساس وبلاگنویسی بر یادداشتهای روزانه است. روایت مشاهدات روزمره با نگاهی خود مـانی صـمیمانه طنز آلود که گه گاه با مزاحهای عامیانه باب روز هم همراه میشود. از نظر این محققان نوشت ای در آن تامل تفکر باشد، به زمان نیاز دارد.چنین یادداشتی است که میتـوان از لحاظ علمی پذیرفت روی آن حساب کرد.
عد ای هم میگویند: اصلا تعیین نوع نگارش بحث در مورد نوع محتوای وبلاگ بحثی عبث بیهـوده اسـت.
وبلاگها قادر به تولید محتوا نیستند چنین انتظاری از آن به وقوع نخواهد پیوست.
کاشی مذهبی