اهیمت فنآوریهای
اطلاعات و ارتباطات به وسیله مجامع مربوط به توسعه مدتهاست کـه بـه طـور کامل
تأیید شده است. در 1980 کنفرانس عمومی یونسکو آغازگر برنامهای بینالمللـی بـرای
توسـعه ارتباطات بود. در 1982» کنفرانس تام الاختیار اتحادیه بین المللی ارتباطات
دور» کمیسیون مسـتقلی را برای مطالعه توسعه ارتباطات دور ایجاد نمود.
کمیسیونaitland
M در گزارش «حلقه گمشده» خود اولویت بالایی به سرمایه گذاری به میزان
وسیع در ارتباطات دور را پیشنهادنمود.در واقع «شتابی دیجیتالی » در دنیـای در حـال توسـعه وجـود دارد، 1 احساس اضطرار و
ترس از عقب ماندن در اقتصاد اطلاعاتی. بسیاری از جمله نیکـولاس نگروپونـت مدیر
آزمایشگاه رسانهای IT M بر این باورند
که دنیای در حال توسعه میتواند به وسیله ردکـردن و گذر از مراحل خاص توسعه صنعتی و
جهش به درون اقتضاء اطلاعاتی پیشرفت نمایـد. اعتبـار ایـن نظریه هنور میباید به
اثبات برسد. البته شکی وجود ندارد که ICTها اگر به گونـهای مناسـب اتخـاذ
گردند و به کار گرفته شوند میتوانند موقعیتهای فرهنگی و اقتصادی را برای کشـورهای
در حـال توسعه ایجاد نمایند. تسهیلات آموزشی بـه میـزان زیـادی از طریـق آمـوزش از
راه دور و دسترسـی اینترنتی بهبود مییابد. مراقبتهای بهداشتی میتواند به مناطق
دورافتاده که از این خدمات بی بهره انـد راه یابد. تولید صنعتی در مقیاس کوچکتر
قابل رویت میگردد کـه همچنـین باعـث کـاهش آلـودگی محیط است. این ارزیابی واقعگرایانه
درباره نقش فنآوریهای اطلاعـات و ارتباطـات در توسـعه بـه وسیله معاون رئیس جمهور
ایالات متحده الگـور در کنفـرانس ITU بوینـوس آیـرس آرژانتـین در 1994 خلاصه گردید. هنگامی که وی بیان نمود که «ایجادGTI
کـه
بـرای تمـامی اهـداف عملـی، اینترنت جهانی است پیش فرض اساسی توسعه مداوم و پایدار
برای تمامی اعضـاء خـانواده بشـری است». ارزیابی متعادل تری درباره نقش فنآوریهای
اطلاعات و ارتباطات در دنیای در حال توسـعه در نوشته های پائولا یومن محقق مؤسسه
سازمان ملل برای توسعه اجتماعی یافت میشود. وی بیـان میدارد که موفقیت اینترنت
نباید به وسیله تعداد افراد متصل به آن ارزیابی شود بلکه به وسیله میزانی که
اینکار استاندارد زندگی و سلامت افراد در کشورهای در حـال توسـعه را بهبـود
مـیبخشـد بایـد اندازهگیری شود. مسائلی که وی مطرح میکند شامل خطر اینترنت در سرعت
بخشیدن به طبقهبنـدی جامعه به اقلیت نخبه دارای اطلاعات و اکثریت فاقد آن اسـت کـه
منـابع و مهـارتهـای اسـتفاده از فنآوری را در اختیار ندارند؛ سرمایه های مورد
نیاز برای ایجاد زیرساختهای ارتباطی دوام دار، منابع شخصی مورد نیاز برای خرید
کامپیوتر شخصی، سرمایه های موردنیاز برای بالابردن سـطح باسـوادی جامعه بیانگر سطح
بالای سرمایه گذاری مورد نیاز برای دستیابی به اقتصاد اطلاعاتی است.تنها راهی که
ایثار جامعه در کشورهای در حال توسعه که در حال حاضر نیز زیر بار قرض هستند
توجیـهپـذیر خواهد بود آن است که نتیجه این کار کاربردهای مفید اجتماعی داشـته
باشـد ماننـد حفـظ سـلامت، آموزش، مشـارکت بیشـتر در فراینـد سیاسـی و سـهولت
دسترسـی بـه اینترنـت از طریـق امکانـات عمومیTelecenters
و
فنآوریهای محلی قابل قبـولتـر نـرمافزارهـای ترجمـه، واسـطه هـای مجازی کمتر به
منظور به حداکثر رساندن تأثیر اینترنت در کار توسعه، توانایی دسترسی به آن میباید
در اختیار پژوهشگران و گل جامعه در کشورهای در حال توسعه باشد. در این زمینه هـا
دسترسـی بـه است تعداد تلفنهـا بـرای هـر 1000نفـر بـه دلیـل آنکـه 1 اینترنت در
ارتباط نزدیک با تراکم تلفن دسترسی اغلب از طریق تلفنهای عادی و یا به صورت
فزایندهای از طریق بیسیم و یا تلفـن همـراه صورت میگیرد. اما اینترنت و ملاحظات
شبکه تلفنی یکسان نیستند به دلیل آنکه ارتباطات ماهوارهای و خط دیجیتال DSL|T1|ISDN نقشی را خصوصاً در زمینه کاربران سازمانی
و نه شخصی ایفاء مینمایند. شبکه سیم ثابت در رابطه با تراکم تلفنی در کشـورهای در
حـال توسـعه در حـال افـزایش سریع نیست به دلیل آنکه این کشورها ترجیح میدهند از
شبکه های بیسیم که ارزانتـر هسـتند و بـا سهولت بیشتری در دسترسند استفاده کنند.
البته این شبکه ها نیز مـیتواننـد دسترسـی بـه اینترنـت را ممکن سازند. به طور کلی
آغار زیرساخت پراکنده برای دسترسی به اینترنت در کشـورهای در حـال توسعه در حال
رشد است اما دسترسی هنوز خصوصاً در خارج از شهرهای بزرگ پایین است
گروه کاری
دسترسی از همکاری دانش جهانی شش پیشنهاد با هدف ایجـاد دسترسـی جهـانی بـه اینترنت را مطرح نموده که شامل حتی فقیرترین جوامع جمعیت
روستایی و آسیبپذیرترین گروه ها زنان، معلولین در جهان میگردد. فهرست پیشنهادات از
این قرار است:
1ـ ارزیابی میزان
و ماهیت چالش دسترسی
2ـ هدفگیری مناسب
سرمایه گذاری خصوصی و عمومی
3ـ راهبرد، سازوکار
و تنظیم کار برای حمایت از جریان ابتکار و اطلاعات
4ـ دسترسی جهانی،
کاهش فقر و توسعه پایدار
5ـ منابع انسانی
و ایجاد ظرفیت
6ـ حمایت از پراکندگی
جریانات اطلاعات جهانی
اولویت پیشنهاد
و سیاستگذاری نیاز به فهرست برداری از تلاشهای موجود در زمینه بهبود دسترسی را
مطرح نموده و اجرای مطالعات جدی درباره نیازهای محلی در رابطه با دسترسی در
کشورهای در حال توسعه را پیشنهاد مینماید. تنها پس از تکمیل این تحقیقات مقدماتی
است که باید برنامه هـایی برای سیاستهای مناسب بـرای بهبـود دسترسـی شـکل گیـرد.
دومـین پیشـنهاد، هماهنـگسـازی و هدفمندی سرمایه گذاریهای خصوصی و عمـومی در
ایجـاد دسترسـی را عنـوان مـینمایـد. بخـش خصوصی میتواند در کشورهای در حال توسعه
از بسیاری موقعیتها مانند تجـارت الکترونیـک بـر اساس بازاریابی، توسعه عملکردهای
محلی اینترنت و ارتقاء شبکه موجود بهره ببرد که سرمایه گذاری این بخش را در ایجاد
دسترسی محلی توجیهپذیر میکند. سومین پیشنهاد مربوط به راهبرد و تنظیم آن است. این
پیشنهاد جامعه بینالمللی را فرامیخواند که کشورهای در حال توسعه را بـرای اتصـال
بـه اقتصاد اطلاعاتی یاری نمایند. و اینکار را به وسیله متقاعد نمودن سیاستگذاران
محلی در نگریستن به دسترسی اینترنتی به عنوان یک اولویت و عدم کنترل اطلاعات در
دسترس عموم انجام میدهند. نکته حائز اهمیت مشارکت متعدد در گروه های سازنده
استاندارد و دیگر گردانندگان فنآوری اطلاعات و ارتباطات است چرا که تصمیمگیریهای
این سازمانها شکل دسترسی به اینترنت در آینـده را تعیـین مینماید. چهارمین
پیشنهاد، مداخله بخش سخصوصـی در مسـائل دسترسـی در رابطـه بـا دسترسـی جهانی، کاهش
فقر و توسعه پایدار را میطلبد.
فروش کاشی مسجدی